Συνεχίζοντας λοιπόν τις Ιστορικές μας αναφορές και αναζητήσεις,θα αναφερθούμε σήμερα σε συγγραφείς που η καταγωγή Τους έλκει από την Καβάλα:
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ:
Ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός γεννήθηκε στη Θάσο είναι όμως δημότης Καβάλας.Το πρώτο του βιβλίο ήταν η"Η Διήγηση του Ιάσονα".Ακολούθησαν δεκάδες βιβλία Του .
Στη δεκαετία του '50 σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Σκηνοθεσία Τηλεόρασης στην Αμερική.Αφού προηγουμένως πέρασε τα χρόνια της νιότης του στη Θεσσαλονίκη,μεταφέρθηκε για λίγο χρονικό διάστημα στην Αμερική για να εγκατασταθεί οριστικά στην Αθήνα.Αυτοεξορίστηκε στην Γαλλία και στην Ιταλία το 1967. Παραγωγικός συγγραφέας ,είδε μεταφρασμένα αρκετά έργα του και στα Ιταλικά.Το "Ζ"ήταν το φανταστικό ντοκιμαντέρ ενός εγκλήματος:Στις 22 Μαΐου του 1963 ο Βουλευτής της αριστεράς,Γρηγόρης Λαμπράκης,δολοφονείται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης από έναν δεξιό εξτρεμιστή,σε μια επιχείρηση με τη συνενοχή και τη συγκάλυψη των παρακρατικών τμημάτων της εποχής.Ο Βασίλης Βασιλικός άλλαξε τα πραγματικά ονόματα των πρωταγωνιστών για να αποφύγει τη σίγουρη σύλληψη.Με το "Ζ"ζει και είναι παρούσα σε όλη την εξέλιξη του μύθου η φιγούρα του νεκρού.Το βιβλίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες κι'έγινε κινηματογραφική ταινία από τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά.
Από το 1967 ζεί στο εξωτερικό (Ιταλία,Γαλλία και Ν.Υόρκη)με ένα τριετές διάλειμμα (1981-84).όταν ανέλαβε καθήκοντα Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή στην τότε ΕΡΤ-1
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1994 αρχισε να παρουσιάζει την τηλεοπτική εκπομπή βιβλίου"Αξιον Εστί" για την ΕΡΤ-3.
Είναι πρέσβης της χώρας μας στην UNESCO!
Ι. Δ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ:
Γεννήθηκε στη Καβάλα το 1931 και πέθανε το 2000,Τελείωσε την Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης και συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία στο Αμερικάνικο Πανεπίστημιο Βηρυττού.Επιστρέφοντας στην Ελλάδα,παρακολούθησε το Τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας,μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια πήγε στην Αμερική με υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές.Δίδαξε αρχικά σε Δημοτικά σχολεία και στη συνέχεια ως Καθηγητής στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες Θεσσαλονίκης,Αλεξανδρούπολης και Ηρακλείου Κρήτης από όπου και πήρε προαγωγή για τη Φλώρινα.Αναγκάστηκε όμως να αποχωρήσει το 1982 υπηρεσιακά εξ αιτίας της ξαφνικής κατάργησης του βαθμού του Γενικού Δ/ντή.
Τελικά τον κέρδισε η Παιδική Λογοτεχνία,στην οποία και αφοσιώθηκε...(Παρεμπιπτόντως είμασταν γείτονες στο πατρικό μου σπίτι)!
Γ.Ξ.ΣΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ:
Γεννήθηκε στη Ξάνθη το 1912.Έζησε πολλά χρόνια στη Καβάλα,και κατόπιν στη Θεσσαλονίκη όπου και πέθανε το 1994.
Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1931 με έμμετρα ποιήματα στο περιοδικό "Ορίζοντες"του Πειραιά και το 1938 με ελεύθερο στίχο στο περιοδικό"Νεοελληνικά Γράμματα",ως και με αρκετές Ποιητικές Του Συλλογές!
Την περίοδο 1940-41 πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο.
-Παρεμπιπτόντως υπήρξε φίλος μου προσωπικός και μου έχει αφιερώσει δύο από τις Ποιητικές του συλλογές:
1.-ΕΝΟΧΗ ΑΘΩΟΤΗΤΟΣ του 1966
2.-Περιγραφή Ακινήτου του 1983
ΝΟΕΛ ΜΠΑΞΕΡ:
Γεννήθηκε στην Αθήνα από Βρετανό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα.Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στη Καβάλα(που την λατρεύει κυριολεκτικά).
Σπούδασε στην Ελλάδα,Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στην Αγγλία(μεταπτυχιακές σπουδές στην Αρχαιολογία).Εργάστηκε στη Διαφήμιση και,μετά,ως Υπεύθυνη Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων σε Ελληνικές Επιχειρήσεις.
Αρθρογραφεί σε περιοδικά και εφημερίδες.Για χόμπι γράφει παιδικές ιστορίες για τη κόρη της .Έχει εκδώσει μία συλλογή διηγημάτων με τίτλο"Μια φορά και έναν καιρό σήμερα".Το πρόσφατο βιβλίο της ' ΑΠΟ ΔΡΥ ΠΑΛΙΑ ΚΙ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ...είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.Γεγονός όμως είναι ότι οι εκδόσεις των βιβλίων της "τιμής ένεκεν" πρωτοπαρουσιάστηκαν στην πόλη μας,πριν καν κυκλοφορήσουν στην αγορά. Επίσης ο αείμνηστος πατέρας της(αρκετά γνώριμος και αγαπητός στους Καβαλιώτες) εργάστηκε για πάρα πολλά χρόνια στη πόλη μας,οικογενειακά εγκατεστημένος, ως Πραγματογνώμων(EXPER) και Παραλήπτης Ελληνικών Καπνών,για λογαριασμό μεγάλης Αμερικανικής Εμπορικής Εταιρίας που το παράρτημά της είχε έδρα την Καβάλα! ......
Συμπληρωματικά αναφέρουμε ότι κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της από τις εκδόσεις"Ψυχογιός"!'Την νύχτα που γύρισε ο χρόνος" Η Ελληνοβρετανίδα συγγραφέας έπειτα από την μεγάλη απήχηση που είχε το προηγούμενο μυθιστόρημά της "Από δρυ παλιά κι από πέτρα"επέστρεψε",με το νέο της βιβλίο που βρήκε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων μέσα στο Φεβρουάριο ! Ευχάριστα απασχόλησε την συγγραφική κοινότητα μέσα από το πρώτο της μυθιστόρημα που πιο πάνω αναφέραμε που κι 'αυτό κυκλοφορεί από τις"εκδόσεις Ψυχογιός"και το οποίο έγινε δεκτό με πολύ θετικά σχόλια από βιβλιόφιλους και βιβλιοκριτικούς.Επιστρέφει λοιπόν αυτό το μήνα με το νέο βιβλίο(το οποίο και πάλι φέρει την ετικέτα των εκδόσεων ψυχογιός)!
Με το μυθιστόρημα λοιπόν"Τη νύχτα που γύρισε ο χρόνος"η Νοέλ Μπάξερ θέλει να δείξει, πως ήρθε για να μείνει, στο χώρο της Ελληνικής λογοτεχνίας!Κάτι που της το ευχόμαστε από Καρδιάς....
Πηγή
Διασκευή-Ανάρτηση
Χ .Σ.ΖΗΣΑΚΗΣ
grafeas pezikou
http://thema-xronou.blogspot.com
Kavala/gr.26 flevari 2010
Μπορεί η άμβλωση να είναι υγειονομική φροντίδα ή δικαίωμα;
Πριν από 34 δευτερόλεπτα
6 σχόλια:
Μεγάλο θέμα θίγεται κ. Ζησάκη.Η Καβάλα γέννησε πολλούς συγγραφείς,οι οποίοι όμως διέπρεψαν μακρυά της.Διαβάζοντας γι αυτούς,έμαθα ότι "για χρόνια ολόκληρα αρνήθηκαν να εμπλουτίσουν την "φιλμογραφία" της πόλης. Ακόμη και ο πολυγραφότατος Βασίλης Βασιλικός μόνο ένα πρώιμο μυθιστόρημα του « Τα σιλό» αφιέρωσε εξ ολοκλήρου στην Καβάλα, ενώ σποραδικά σε άλλα έργα του περνούν φευγαλέα εικόνες της Θάσου και της Καβάλας. Οι συγγραφείς εκδικούνται την πόλη τους, την αγνοούν, γιατί τους πονά. Την αποβάλλουν, ενώ τους καίει. Ορισμένοι, ζώντας ακόμη στην Καβάλα, φρόντιζαν τα βιβλία τους να τυπωθούν με την ένδειξη Θεσσαλονίκη.
Ετσι εξηγείται γιατί η Καβάλα δεν στέριωσε εκπροσώπους ως λογοτεχνική σχολή και γιατί δεν κατάφερε να επιβληθεί στο πανελλήνιο. Ομως η εξήγηση δεν κρύβεται μόνο στην Θεσσαλονίκη, αλλά και στην ψυχρή ιδιοσυγκρασία της Καβάλας, που δεν ανέχεται ποιητικούς πυρετούς και οίστρους. Ο Πρόδρομος Μάρκογλου σε εισαγωγικό του κείμενο, που συμπεριλήφθηκε στην έκδοση των απάντων του Φώτη Πράσινη δίνει την κοινωνική διάσταση και ερμηνεία στο φαινόμενο, αποκαλύπτοντας ότι «οι κάτοικοι της πόλης, ποτέ δεν ρίζωσαν στην Καβάλα, αλλά έδρασαν σαν σε αποικία, αφού δεν έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πόλη, ούτε σαν ισχυρή αστική τάξη - που δημιουργεί, δεν συμπεριφέρθηκαν, αφού δεν άφησαν ούτε ένα πνευματικό έργο για να δείξουν τη δύναμη και τη διάρκεια τους, τα ίχνη τους και τις επιλογές τους».
Βέβαια ο Μάρκογλου αναφέρεται στους καπνεμπόρους της πόλης, τους ισχυρούς εν γένει οικονομικούς παράγοντες, αλλά όμως οι δυνατοί δεν διαμορφώνουν πάντα και παντού το κλίμα, την ατμόσφαιρα, επιβάλλοντας στις μάζες τον ρυθμό, τον οποίο ακολουθούν χωρίς αντιρρήσεις."
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες στην ακόλουθη διεύθυνση:
http://www.diadromes.net/harp/135-2009-12-21-07-32-57
Καλό σας βράδυ και να αγαπάτε την πόλη σας.Είναι ένα διαμάντι.
Καραβάκι:Καλημέρα Αza!Με εκπλήσεις ευχάριστα και με προβληματίζεις παράλληλα με τον απόλυτα δικαιολογημένο τρόπο που σχολιάζεις λέγοντας τα πράγματά με τ'όνομά τους! Δυστυχώς τα πράγματα γύρω από τους πνευματικούς μας ανθρώπους έχουν κάπως έτσι.Τώρα επειδή παλιότερα έχω ασχοληθεί λίγο ως πολύ με τους ανθρώπους στους οποίους πιό πάνω αναφέρεσαι,θέλω κατ αρχήν να σου πώ ότι μου ήταν παρα πολύ οικεία πρόσωπα και ιδιαίτερα ο Φώτης ο Πρασίνης(Υπάλληλος ανώτερος στην Τράπεζα της Ελλάδος) που μας υπεραγαπούσε οικογενειακώς και είχαμε πάντα τις καλύτερες των σχέσεων και με τα παιδιά του!Ο Μάρκογλου υπήρξε εκτός των άλλων και στέλεχος Καπνεμπορικών επιχειρήσεων,τους οποίους εργοδότες του όμως καπνεμπόρους,άφηνε προφανώς αδιάφορους η πνευματικότητά του, οι γνώσεις του και η κουλτούρα του!!!Θα τελειώσω με αυτά που γράφεις στην αρχή"Μεγάλο θέμα που θίγω"...
και το "ν'αγαπάω την πόλη μου,είν'ένα διαμάντι"...κάτι που για μένα και έμφυτο είναι,αλλά και τρόπος και σκοπός ζωής.Οι συνθήκες όμως διαχρονικά και οι συγκυρίες μου εμπόδιζαν σχεδόν πάντα να το εκδηλώνω όπως πραγματικά θα το ήθελα.Τώρα σχετικά με το μεγάλο θέμα που σήμερα ασχολήθηκα,θα σου πω δύο πράγματα:πρώτο είναι χρέος μου συναισθηματικό και προσωπική μου υποχρέωση έστω και τώρα να αναδείξω με τις φτωχές μου δυνάμεις και να συμβάλλω σ'ότι μπορώ για να "προβάλλω" τη γεννέτηρά μου,κάτι βέβαια που δεν τόχει και τόσο ανάγκη και ίσως- ίσως να μην το περιμένει κιόλας και από μένα!Δεν νομίζω όμως ότι κατάφερα και πολλά πράγματα με την ανάρτησή μου,και ούτε καν μια μικρογραφία -αφιέρωμα στους αείμνηστους πνευματικούς της πόλης μας δεν προσέφερα !Ας πούμε ούτε έναν φόρο τιμής...
Αυτό που θα τονίσω κλείνοντας, αφού προηγουμένως δεόντως σε ευχαριστήσω,είναι το ότι εδώ και 70-εβδομήντα χρόνια τώρα απ'τη γέννησή μου δεν την αποχωρίστηκα την Πόλη μου,παρά ελάχιστους μόνο μήνες λόγω στράτευσης.Και αυτό νομίζω λέει πολλά σε ότι με αφορά...
Και δεν θα σταματήσω εσαεί ν'ασχολούμαι μ' αυτήν,δηλώνοντας ότι λυπάμαι σφόδρα και στενοχωρούμαι ιδιαίτερα για τους πνευματικούς της που χάθηκαν άδικα και άδοξα όπως όλοι οι πρωτεργάτες και οραματιστές που συνεισέφεραν πλείστα όσα και διαμόρφωσαν σε βάθος χρόνων την Κουλτούρα Της και όχι μόνον!Σε Χαιρετώ με βαθιά την εκτίμησή μου και την ιδιαίτερη συμπάθεια μου.
κ. Ζησάκη, οι πόλεις που ζούμε δεν είναι μόνο κτίρια,πάρκα,πλατείες και δρόμοι.Είναι και οι άνθρωποι που τις κατοικούν.Ψυχές που χτυπούν και μυαλά που σκέφτονται.Σαφώς ο πνευματικός κόσμος της κάθε πόλης-αν υπάρχει- είναι πολύτιμος και σημαντικός.Όμως και οι απλοί πολίτες μπορούν να προσφέρουν.Απ' τα μικρά χτίζονται τα μεγάλα.
Θέλω να ξέρετε ότι δεν σχολιάζω κακοπροαίρετα,πως θα μπορούσα άλλωστε για κάτι που δεν γνωρίζω προσωπικά;H Kαβάλα είναι από τις πόλεις που σε μαγνητίζουν και με τις ομορφιές της αλλά και με την ιστορία της.Προσπαθώ λοιπόν να την μάθω,να την γνωρίσω.
Σας ευχαριστώ για την απάντηση σας και σας εύχομαι καλό σαββατοκύριακο.
Καραβάκι:Σαφώς και ΔΕΝ είναι μόνον κτίρια και "πάρκα"τσιμεντένια οι πόλεις που ζούμε!Σαφέστατα ο εκάστοτε ενεργός και πάντα στη πρώτη γραμμή ευρισκόμενος πνευματικός τους κόσμος ως και οι ανήσυχοι πολιτιστικά και πολιτισμικά πολίτες τους είναι ανυπολόγιστης αξίας και προσφοράς χωρίς ποτέ έστω και σε χαμηλούς τόνους διακριτικά να προβληθούν.... ..Δυστυχώς! Όμως μέχρις εδώ!..... Γιατί αν περαιτέρω προχωρήσω και προσχωρήσω, κινδυνεύω δυστυχώς ως είθισται σε τοπικό πάντα επίπεδο, να παρεξηγηθώ ή το λιγότερο να γίνω γραφικός, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα πολιτιστικά και πνευματικά δρώμενα της πόλης μας...Δεν θα το κάνω με περηφάνια γιατί δεν μ'αρέσει,αλλά θα το γράψω για πρώτη μου φορά αυτό που μέχρι σήμερα εξέφραζα δια ζώσης..ότι θεωρώ την πόλη που με γέννησε σαν Αρχοντοχωριάτισσα κυρίως μετά την περιβόητη μεταπολίτευση της χώρας μας!Φιλιά και Καλή βδομάδα Aza μου νάχεις.
Επειδη γνωριζω αρκετα καλα την Καβαλα και τους ανθρωπους της καθως και τον πολιτισμο που διεθεταν σε προσωπικο επιπεδο και την αγαπη για μορφωση θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου.
Ο 'καθημερινος' Καβαλιωτης οπως καταντησε να λεγεται ο πολιτης που δεν εχει προσβασει στα ΜΜΕ ειχε εμφυτο πολιτισμο.
Συνεπεια της καθημερινης για πολλα χρονια επικοινωνιας με τον πολιτισμο που μετεφεραν μαζι τους οι Ευρωπαιοι που συναλλασοταν με την Καβαλιωτικη Οικονομια.
Επισης το μικρασιατικο στοιχειο.
Τοτε μπορουσαμε να μιλαμε για πολυπολιτισμικη κοινωνια, η σημερινη προσπαθεια που γινεται πλην ελαχιστων περιπτωσεων θα αποτυχει αν δεν φερει ανωμαλες καταστασεις.
Χριστοδουλε, ο Στογιαννιδης ηταν ο ανθρωπος που ειχε ενα προβλημα στο χερι του;;;
Εχω και γω μια μικρη ποιητικη συλλογη του.
taspa: Νάξερες αλήθεια πόσο με εκφράζουν και με "καθησυχάζουν"αυτά που παραπάνω γράφεις!
Τώρα σχετικά με το πρόβλημα στο χέρι...το είχε ο Αβρ.Μάρκογλου που αναφέρει πιο πάνω η καλή μας φίλη Αζα(Καραβάκι)!
Ο Γ.Στογιαννίδης ήταν Ζαχαροπλάστης στην Καβάλα επί της οδού Βενιζέλου-9(ισόγειο)και ιδιοκτήτης του επαγγελματικού μου γραφείου στο 2ο όροφο της ίδιας Οικοδομής!
Ευχαριστώ για την επίσκεψη,τα λέμε.....
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.