ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ

Χάος,σκοτάδι,βρώμικες φωνές
ήχος παράξενος από υπόγεια
μουσική γιά εκκλησιές
έρχεται απ τά πηγάδια τής θάλασσας
τό ύψος καί τό βάθος τής ζωής
ή ζωή κι'ό θάνατος-καρπός καί ακαρπία.
@
Ολα μεσ'τή ρουτίνα τού Φθηνοπώρου
μέ τήν πτώση τών φύλλων
τό σούρουπο τών βουνών
τό άφρισμα τής θάλασσας
τό πέταγμα τών γλάρων πού βρέχουν τά φτερά τους
τά ταξειδιάρικα πουλιά πού φεύγουν
γιατί βαρέθηκαν τόν ουρανό
@
Η φωνή μου μέ κόπο,μόλις,ακούγεται στούς Λίγους
μιά αχτίδα ήλιου,καλωσύνης καί δίκηου
προσπαθεί νά φωτίσει τίς τρώγλες τών πολλών
γεμάτες αράχνες καί μούχλα,πού τίς λένε καρδιές τών ανθρώπων,
Αδικία!
@
Στό πέρασμά σου συντρίμνια κι αντάρες
παγερέ χειμώνα κι' άχαρε,τά πόδια τών ανθρώπων παγώνεις
κι' άβουλες τίς ψυχές ,μετέωρες αφήνεις
ανάμεσα στή θαλμπωρή τού δίκηου,καί στή γοητεία
τής λεύτερης ζήσης πού τήν λένε Πρόοδο?
@
Τό σάρωμα τού δίκηου πλησιάζει ?Γιγαντώνεται?
τό τέλος τού ήλιου έρχεται,σιγά καί πρόωρα?
Ειν' ή αρχή τής αλήθειας?τό ξέσπασμα τής αρετής?
ή αντίληψη τού κακού?τού όλεθρου ή κατάντεια?
@
Τά βουνά θά σταματήσουν ν' ανθίζουν?
καί οί θάλασσες νά εκδικούνται?
Οί κάρδιες λεύτερες πιά θ' αναπνέουν
χωρίς τις αναθυμιάσεις τής ντροπής καί τού μίσους?
Καί οί Ανθρωποι θά μονιάσουν?θ' αγαπήσουν πάνω στή ΓΗ!!!!

ΧΡ.ΖΗΣΑΚΗΣ
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 1966