Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Θαυματουργός κομπογιανιτισμός ή σοβαρή ασημαντότητα???

Όταν τον άνθρωπο τον απασχολούν σοβαρά και Σπουδαία ζητήματα,είναι παρατηρημένο να δείχνει -εν συνεχεία-από λόγους ψυχολογικούς,το ίδιο ενδιαφέρον και για τα πιο Κουτά και Ασήμαντα πράγματα.Προσέξτε όταν συζητούνται -σε κύκλους-Σοβαρά θέματα,στο Τέλος καταλήγουν να ασχολούνται για κάτι το παρόμοιο:αν είναι χρήσιμοι στη Ζωή οι Ψύλλοι κι' αν οι τολύπες του Καπνού χρωματίζουν ή όχι τον αέρα.Λέγεται,ότι το ίδιο παρατηρείται και στίς τελευταίες στιγμές των μελλοθανάτων καταδίκων .
Σ'εκείνες τις φοβερές στιγμές -διηγούνται όσοι γλύτωσαν την ύστατη ώρα-που οι κατάδικοι αντιμετωπίζουν,μ'ανοιχτά τα μάτια το θάνατο ,και η ψυχή τους και το πνεύμα τους αγωνιούν για να μάθουν τι θα γίνει ύστερα από το Μπάμ..στις οριακές εκείνες στιγμές της Ζωής των -χωρίς να το καταλαβαίνουν πως-βλέπουν να στρέφεται η προσοχη τους στο πέταγμα μιάς μύγας ,ή αν είναι λουστραρισμένα ή όχι τα παπούτσια του Δημίου τους !Λες ότι αυτό τους "είναι"πολύ Ενδιαφέρον.
Ετσι λοιπόν βλέπουμε,ότι-έγινε φυσιογνωμία της ημέρας και "ο Καλόγερος της Θάσου",ο πολύς Πάτερ Γυμνάσιος.Μέσα στα τόσα σοβαρά και μεγάλα προβλήματα της εποχής μας το"Θαυματουργό κομπογιανιτιλήκι"του,πήρε τη θέση της σοβαρής ασημαντότητας που αναφέραμε παραπάνω.Και αποθεώθηκε ο Γυμνάσιος!Σαν να επρόκειτο για τη μεγαλύτερη ιατρική εξοχότητα της εποχής.'Ενας ασήμαντος κομπογιαννίτης,ίσως όργανο ορισμένων επιτηδείων,έγινε ήρωας της ημέρας,σπουδαία προσωπικότητα.Και δεν έγινε από μόνος του,τον κάναμε εμείς,περισσότερο για να βρούμε μια διέξοδο στο παράλογο και το φαιδρό,παρά, γιατί είναι δυνατό να πιστεύουμε αληθινά στην ιατρική του και τα Γιατροσόφια Του.Πως αλλοιώς να εξηγήσει κανείς τα καραβάνια του κόσμου ,όλων των τάξεων,που τον πολιορκούν για να τον δούνε,το ντελίριο που έχουν πάθει γι'αυτόν οι Εφημερίδες,πως να δικαιολογήσει τους πηχυαίους τίτλους και τις ολοσέλιδες,φωτογραφίες,κι'όλα αυτά,για έναν αγράμματο καλόγερο,που γνωρίζει λίγα βότανα?....
Μόνο απλοικές ,υστερικές γυναικούλες μπορεί να είναι ειλικρινείς θαυμάστριες του καλόγερου ,και όσοι ..πάσχουν από κακοήθη ευπιστία,ελαφροί τύποι.Πιστεύω ότι ούτε ό ίδιος ο καλόγερος περίμενε να γίνει αυτό που έγινε.Κανένας δεν ξέρει,αν έχει πολύ ή λίγο μυαλό -όλοι αναγκαστικά είμαστε ικανοποιημένοι,από τον εαυτό μας -αλλά είναι πάντοτε ευχάριστο ,σε όλους μας,να διαπιστώνουμε,ότι οι άλλοι έχουν λιγότερο μυαλό από εμάς !Σ'αυτή τη περίπτωση ο καθένας μετεωρίζεται ανάμεσα στην ελεεινολογία για τους άλλους και το θαυμασμό για τον εαυτό του ή στην ικανοποίηση,ο τ ι στέκει Καλά.Και τότε..ή τα χάνει ,ή το παίρνει επάνω του, ή ,γίνεται νηφάλιος.'Ετσι και ο" περιβόητος" καλόγερός μας -για τον οποίο αρχίζουμε να αισθανόμαστε υπερηφάνεια για το "μεγάλο"'Ανδρα που δημιουργήσαμε εκ του προχείρου και τον αποκαλούμε "Ο Καλόγερός μας"-Ο Οποίος Ασφαλώς και θα διερωτήθηκε?"Τι θόρυβος και κακό είν'αυτός,που γίνεται για μένα?Βρε πώς δεν το ήξερα τόσον καιρό ,τι μεγάλη αξία που είμαι......
Μήπως έχωω...."Και επάνω στον ενθουσιασμό που του προκάλεσε το αιφνίδιο της αποκάλυψης της "'Μεγαλοφυίας "του,με το λίγο μυαλό που έχει,έρχισε να κάνει εγχειρήσεις με το Σουγιά,να σιδερώνει τις καμπούρες με τα σίδερα των ρούχων και να ευαγγελίζεται τη σωτηρία κάθε αρρώστου,αρκεί να έχει τη κουταμάρα ή τη απελπισία να τον πιστεύει!!!
_'Αγιε πάτερ από το θεό και στο χέρι Σου!
- Μη Φοβάσαι τέκνον...Εγώ.
Μεσ'τον πανζουρλισμό του Κόσμου είναι Φυσικό το λογικό του να πήρε τον κατήφορο.Γιατί κάποτε ..του ξέφυγε αυτή η Δήλωση προς τους δημοσιογράφους:"Δεν κάνω θαύματα.....τα Βότανα".'Αρα το σκέφτηκε,ότι ήταν ένδεχόμενο να κάνει και θαύματα,να έχει την χάριν να γιατρεύει ΟΛΕΣ τις αρρώστειες!
Χρειάζεται μεγάλη δύναμη στο χαρακτήρα,ένα άσημο μέχρι χθές ανθρώπινο εγώ,να βλέπει τον κοσμό να "παθαίνει"στο διάβα του,και σχεδόν να γονυπετή,και αυτό να κρατιέται στην παληά ήρεμη αυτοεκτίμησή του!'Εχω την υπόνοια,ότι ένας ατυχής ασθενής θα πλήρωσε,έγνωστο με τι νόμισμα,το νοερό πείραμα του καλόγερου για την δυνατότητά του,πρός τα Θαύματα.Με κρυφή Αγωνία θα περίμενε το αποτέλεσμα.Και όταν είδε -η πραγματικότητα ΔΕΝ είναι καθόλου υποχωρητική στις αδυναμίες μας,απεναντίας,αμείλικτα διαψεύδει-τα γεγονότα να τραβούν το συνηθισμένο δρόμο,έκανε τη μελαγχολική δήλωση ,πρός Δημοσιογράφους:"Δεν κάνω θαύματα...".
'Ηρωας,λοιπόν, της ημέρας ο Γυμνάσιος.Το θέλημα του πλήθους ,σαν μιά μπόρα,τον αποθέωσε.Αλλά οι μπόρες περνούν .Η φρεναπάτη θα καλμάρη και η λογική γρήγορα θα υπερισχύσει.Ο πάτερ Γυμνάσιος θα πέσει μόνος του από το θρόνο της εφήμερης εξοχότητας που κατέλαβε και θα πάρει το δρόμο,όχι βέβαια για το Φωτοστέφανο του Ασκληπιού,άλλά για ένα κατάλυμμα στο "σωφρωνιστήριο",που τον περιμένει να τον δεχθεί........
Και θα Ησυχάσει?Και θα Ησυχάσουμε?..Δεν το βλέπω δυστυχώς!!!

Π Η Γ Η
Χαμόγελα-Χρονογραφήματα
Διασκευή-Ανάρτηση
Χ Σ ΖΗΣΑΚΗΣ
Καβάλα 6 Οκτωβρ.2009
Υ/Γ:Πρωτοδημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 1930
Τα συμπεράσματα και τα σχόλια δικά Σας κυρίως ως προς τη διαχρονικότητα" του πονήματος της εποχής του"ή της Μετεξέλιξης του φαινομένου στην εποχή μας....

12 σχόλια:

Εύα Παραδείσου είπε...

Διαχρονικό σα να γράφτηκε μόλις χθες... Καθημερινά βλέπουμε να ασχολούνται τα Μ.Μ.Ε με εφήμερα θέματα να παρουσιάζουν σπουδαίο το ασήμαντο και σημαντικό το αδιάφορο. Στο τέλος αυτό που μένει και ξεχωρίζει είναι πάντα ο πνευματικός πλούτος. Όσο κι αν προσπαθούν να τον θαμπώσουν.

Γραφεας Πεζικου είπε...

Εύα Παραδείσου:Νάξερες καλή μου πόσο δίκιο έχεις? και πόσο πολύ με εκφράζουν οι ανωτέρω προσωπικές σου απόψεις! Προσυπογράφω ανεπιφύλακτα και σ'ευχαριστώ που με διαβάζεις και σχολιάζεις τα" φτωχικά" μου άρθρα........Εύχομαι να είσαι Πάντα Καλά!!!

zeidoron dtsoukas είπε...

Αγαπητέ Χριστόδουλε θα θυμάσαι τι είχε γίνει στην Αθήνα με το νερό του Καματερού που "θεράπευε" τον καρκίνο!Δυστυχώς ο κόσμος είναι ευκολόπιστος κι ειδικότερα όταν θέλει από κάπου να πιαστεί δεν είναι καν σε θέση να σκεφτεί.
Να είσαι καλά,καλό βράδυ!
Υ.Γ.:Χάθηκες,δεν περνάς από το ΖΕΙΔΩΡΟΝ!

OOO είπε...

Γραφε περισσοτερα για την πολη σου που ειναι υπεροχη.
Εζησα για λιγο εκει και την αγαπησα τοσο που σκεφτομαι σοβαρα να μετακομισω για παντα.

Γραφεας Πεζικου είπε...

zeidoron:Το θυμάμαι καλά το νερό του Καματερού,αλλά δεν έχει να κάνει.Εδώ έχουμε βαθιά και αδυσώπητη Θρησκοληψία και μέχρι σήμερα ακόμη σαν να μην περάσανε 70 ολόκληρα χρόνια.Δυστυχώς αυτή είναι η "Ποιοτική"διαφορά και το επικίνδυνο του πράγματος!Δηλώνω παρόν και φίλος του ΖΕΙΔΩΡΟΝ καλός,όπως πάντα !

Γραφεας Πεζικου είπε...

AdeGia:Καλως ορίσατε χαίρομαι για πολλούς λόγους,και κυρίως ότι αγαπάτε την πόλη μου όσο και εγώ την αγαπώ και με τίποτα δεν την αλλάζω,με μόνη τη διαφορά ότι δεν είναι ο κόσμος που μέσα του ανδρώθηκα.Δυστυχώς έχει αλλοτριωθεί ο πληθυσμός της στο" χειρότερο" χωρίς υπερβολή!Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη-Ανάγνωση και Σας δίνω τον λόγο μου να ξαναγράψω,σε πρώτη ευκαιρία.Αν από την αρχή ασχοληθείτε με το μπλόγκ μου θα βρείτε νομίζω και αλλά για την πατρίδα που ελπίζω ν'αρέσουν σε Εσάς!Χαίρεται Άντε Γειά

Εύα Παραδείσου είπε...

Δεν είναι φτωχικά έχουν πλούτο σκέψης και ψυχής... :) Χαίρομαι να σε διαβάζω.

Γραφεας Πεζικου είπε...

Εύα Παραδείσου:Μεγάλη μου τιμή και Χαρά
που με διαβάζετε!Πόσο πραγματικά αξίζουν οι συναντήσεις μου στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ- με ανθρώπους σαν Εσάς!- Ειλικρινά όντως δίνουν ιδιαίτερο άρωμα,ουσία και νόημα στη πορεία της ζωής μου και θέλω σε όλους Σας από καρδιάς να πω ΕΝΑ μεγάλο ευχαριστώ!!!

orpheas είπε...

Φίλε "Απόμαχε",χαίρε.
Οι καιροί αναπλάθουν αλλήλους.
Οπωσδήποτε υπάρχει σχέση μεταξύ Καματερού και πατρός Γυμνασίου. Όπως και μεταξύ αυτού και της.... Αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω, που ζωγράφιζε στο σώμα της σημάδια...η Παναγία !
( Οι παλιοί θα την θυμούνται )
Κοινός παρονομαστής όλων των, κατά καιρούς, εμφανιζομένων τσαρλατάνων η και, απλών, "ψώνιων" είναι η αφέλεια των "πιστών". Των δεκτών των ανοησιών που εκπέμπουν οι τσαρλατάνοι.
Και η ευχερής αποδοχή συναρτάται με την έλλειψη παιδείας αλλά και, τις πλείστες φορές, με την έσχατη απελπισία που κάνει κάθε "πνιγμένο" να προσπαθεί να κρατηθεί απ' τα μαλλιά του. Η ελπίδα αναζητείται, νομοτελειακά, και στα πιό απίθανα μέρη. Γι' αυτό και πεθαίνει τελευταία. Εξαντλεί τα πάντα θνήσκουσα!
Δυστυχώς αυτά τα φαινόμενα θα επαναλαμβάνονται, όσο υπάρχουν άνθρωποι !
Και το "δυστυχώς" το συντάσσω όχι με το "αιτιατό" αλλά με το "αίτιο".

Γραφεας Πεζικου είπε...

ORPHEAS:Δεν διαφωνώ σε γενικές γράμμες με τις απόψεις Σου που και τεκμηριωμένες αλλά και σεβαστές είναι.Με μόνη τη διαφορά ότι κατά την ταπεινή μου γνώμη η ανάρτηση ΔΕΝ έχει να κάνει σε τίποτα με το Νερό του Καματερού,γιατί άλλο κακοήθης ευπιστία και άλλο η απελπισία που κατά την οποία η Ελπίδα πεθαίνει, πάντα τελευταία!
Ευχαριστώ που με διαβάζετε.....

orpheas είπε...

Η σχετικότης εγγίζει τα όρια της ταυτότητος.
Αγύρτης ο Καματερός - Κομπογιανίτης κι ο πάτερ
Καρκίνο θεράπευε ο ένας - Αρρώστιες κι ο άλλος
Απελπισμένοι τρέχαν πίσω απ' τον ένα- Απελπισμένοι πίσω κι απ' τον άλλο.
Μηδέν αποτέλεσμα ο ένας - μηδέν κι ο άλλος

Που βρίσκεις τη διαφορά ;
Εκτός κι αν την εντοπίζεις στο ότι ο ένας φορούσε παντελόνια κι ο άλλος ράσα.
Και κάτι ακόμη. Το Καματερό τον προμοτάριζε μεγαλοδημοσιογράφος και μετέπειτα Υπουργός και τον άλλο, όχι !

Γραφεας Πεζικου είπε...

ORPHEAS:Δεν θα συνεχίσω την" ατέρμονη "ανάλυση της ενδεχόμενης διαφοράς που για μένα είναι αντικειμενική και οφθαλμοφανής.Ο διάλογος γίνεται συνήθως με αντίλογο γιαυτό και είναι εποικοδομητικός και ο καθένας ευτυχώς έχει και διατηρεί τις απόψεις του γιατί ΔΕΝ είναι υποχρεωτικό να υπάρχει σύμπτωση των απόψεων στο κάθε τι!Χαίρεται...Και Καλό Σας βράδυ με υγεία πάντα και ευτυχία πολλή!

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.