Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Νυχτερινή Αφιέρωση

@ Τή νύχτα φοβάμαι μονάχος
τό σκοτάδι μέ πνίγει
Τρελλή ή μουσική της νύχτας-μέ σκοτώνει
Ύπνος μού λείπει
@ Τή σκιά μου πατάω- καί φοβάμαι τήν άβυσσο τούς ποντικούς
τής νύχτας,τά μάτια τής γάτας τό βράδυ φοβάμαι
Τό φαρμάκι φοβάμαι στίς ψυχές τών ανθρώπων-πού βγαίνει σέ δόσεις.
@ Κλονίζομαι όταν τόν θάνατο,αντικρύζω,στά μπουντρούμια της χαράς..
Αθεράπευτα ρομαντικός,περιμένω τό φώς τής αυγής,κι' ελπίζω.
@ Επανέρχομαι στά τού κόσμου
απογοήτευση στή πράξη-νύχτα καί μέρα,ίδια γεύση
Συνήθεια?Συμβιβασμός?Ψευδαίσθηση?Ηρωισμός? Δέν τό γνωρίζω,δέν τ'ο ψάχνω.Μέ συνεπαίρνει ή αμαρτία,'ο κατήφορος,ή καταστροφή .....
Χριστέ μου!...
ΧΡ.ΖΗΣΑΚΗΣ
ΓΕΝΑΡΗΣ 97

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.