Μ'εκλεψαν τό χαμόγελο,μέ πήραν τή θωριά μου
μέ κοπό κι' αγωνία κρατάω τή χαρά μου
βλέπω τό τέλος π' έρχεται,έτοιμος πέντα γιά τό τίμημα
νά πληρώσω η' ν' απαλλαγώ .
./.
Ανοιχτός απ' τή φύση μου σ'εχθρούς καί φίλους
εξωστρεφής καί ταπεινός τή Σούπα τους χαλάω ,πού ανέραστοι
αυτοσαρκάζονται καί ανησυχούν μονο ατομικά,μονόπλευρα καί
δέχονται αυτάρεσκα τά κεκτημένα.
./.
Οί αγάπες περιφέρονται μέσα μου σά θεριά ανήμερα,κοστίζουν
πονάνε οί πληγές πού αφήνουν στίς ψυχής μου τό θρόνο,καί αντέχουν
στό χρόνο σάν τό θησαυρό τής στερνής μου γνώσης.-
ΧΡ.ΖΗΣΑΚΗΣ
ΓΕΝΑΡΗΣ 87
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.