ΑΥΓΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Πού τή θυμήθηκα τώρα κι αυτή τήν συνθηματική 'Ατάκα"στού 'Αποστόλη τό Κουτούκι"?
Στά δύσκολα προδικτατορικά χρόνιαέξω από επαρχειακό Στρατόπεδο ,παρέα απλών
φαντάρων συναντιώτανε μιά φορά τή βδομάδα"χαλάρωνε"πίνοντας ρετσίνα,καπνίζοντας
καί τρώγωντας σπιτικά μεζεδάκια χωρίς όμως νά ξεχνάει νά αφήνει παραγγελιά γιά τό
"Αυγό τής Ημέρας "στήν επώμενη συνάντηση μας,ΕΑΝ καί εφόσον είχαμε τήν ευτυχία
όλη ή παρέα νά διαθέτουμε ΕΞΟΔΟ εκ τού Στρατοπέδου μέ 1ωρη ή 2ωρη ΑΔΕΙΑ μετά
Δημοσίων θεαμάτων.Κάτι ολίγον σπάνιον.
Τώρα επειδή ή παρέα γνώριζε τίς μεθόδους καί τίς προθέσεις τών τότε αρμοδίων εντεταλ
μένων γιά τήν ασφάλεια τού Κράτους ,όφειλε νά λαμβάνει τά απαιτούμενα"μέτρα" της
πρός αποφυγήν παρερμηνειών καί λοιπών αδικιών πού σκοπόν είχαν "τίς στερήσεις
εξόδου"αφενός καί Κανονικών Αδειών αφετέρου.
Ενα λοιπόν από τά πολλά "μέτρα ασφαλείας"πού λάμβανε ή παρέα,ήτανε καί ή περίφημη
γιά τήν εποχή 'Ατάκα"τό ΑΥΓΟ της ΗΜΕΡΑΣ πού σήμαινε "Εφημερίδα ΑΥΓΗ"μέ τήν οποία φρόντιζε νά μας εφοδιάζει κατόπιν παραγγελίας 'ο βενιαμίν τής οικογένειας του
Αποστολή ,μέ κάθε δυνατή προφύλαξη!Διότι γιά τήν εποχή εκείνη εθεωρείτο περίπου
κακούργημα ή προμήθεια καί ή ανάγνωση τής εν λόγω Εφημερίδας,καί δή από φαντάρο!
@
Τήν εν λόγω παρέα αποτελούσαν κληρωτοί φαντάροι τής 63ης καί 64ης ΕΣΣΟ καί πολ
λοί εξ αυτών εξ Αναβολής Λόγω Σπουδών καί οί περισσότεροι τών οποίων Λόγω τών
Κοινωνικών"Φρονημάτων"τούς απαγορεύονταν νά κρατούν όπλο Μ1 ώς απλοί φαντάροι
καί χρεώθηκαν από τήν υπηρεσία μέ Γκασμά καί φκιάρι ή στή καλύτερή τους "Πτυοσκά
πανο"παρότι οί γραμματικές τους γνώσεις ,τό μορφωτικό τους επίπεδο καί τό ήθος των
ήτανε Πανεπιστημιακής τουλάχιστον εκπαίδευσης,καί ή διαγωγή τους Εξαίρετη από κά
θε πλευρά κάτι πού παραδέχονταν καί οί τότε "αρμόδιες αρχές"
Καί γιά τού λόγου τό αληθες θά αναφερθώ καί στίς επαγγελματικές τους ειδικότητες
Δηλαδή ,Δικηγόροι,Πολιτικοί Μηχανικοί,Αρχιτέκτονες κ.λ.π.Τά Κοινώς μιάσματα γιά
τούς τότε κομπλεξικούς καί ημιμαθέίς αναλφάβητους αρμόδιους πού χαρακτήριζαν μέ
περίσσια ευκολία ώς "εχθρούς τής πατρίδας"όλους αυτούς τούς ανθρώπους πού έτυχε
νά έχουν διαφορετική κουλτούρα από τήν δική τους.
Τώρα θά μού πείτε πώς μούρθανε στό νού σήμερα όλ αυτά ,είναι γιατί συνάντησα τυχαί
α στή παραλία τής πατρίδας μου τό πρωί τόν Αποστόλη πού είχε τότε τό Κουτούκι....
τόν αγκάλιασα μέ φίλησε καί κρυφά δακρύσαμε πού θυμηθήκαμε τό "ΑΥΓΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ".Η συγκίνηση περίσσεψε καί μάς πήγε πίσω 46 ολόκληρα χρόνια σέ γεγονότα
μέ ουσία καί σημασία ,Αξία καί συνέπεια ,τόλμη καί γοητεία μέ φόβο καί χωρίς πάθος!
Εύχομαι ολόψυχα νά υπάρχουν τά μέλη που συγκροτούσανε τήν τότε φανταρίστική
παρέα ..καί ΆΝ μέ διαβάσουνε θά τούς θυμήσω τήν κωμόπολη ΠΡΑΒΙ μέ μόνιμη ομίχλη!
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΑΔΕΛΦΙΑ
ΧΡ.Σ.ΖΗΣΑΚΗΣ
ΚΑΒΑΛΑ 26-02-2009