ΥΠΟΜΟΝΗ

@Σάν κυνηγημένο πουλάκι,κρύφτηκες στό κόρφο μου
Σέ κράτησα στά χέρια μου
σέ χάδεψα,σέ ζέστανα
Συγκινήθηκα κι' έκλαψα,όταν μέ τρεμάμενη φωνή,
μούπες Σ'Αγαπώ!
Τόν ερχομό σου χρόνια περίμενα
κι' άλλα τόσα όπως παληά θά καρτερώ
τό γυρισμό σου,ξαφνικά!
@Δέ πρόλαβα,καλά-καλά νά σέ δώ ,νά σέ χαρώ
έφυγες,βιαστικά σάν τό πουλάκι πού επιστρέφει
στή φωληά του,φοβισμένο!
Εμεινα μόνος,μέ τά χέρια ανοιχτά πού νοσταλγούν
πάλι δυνατά νά σέ σφίξουν.
Συννέφιασαν καί μαύρισαν γύρω μου όλα!
Τά μάτια μου,ερμητικά κλειστά,
αρνούνται νά δεχθούν άλλη εικόνα
κρατώντας τή σκιά σου -ορκίζονται
νά περιμένουν τήν 'Ανοιξη!

Χ.Σ.ΖΗΣΑΚΗΣ
ΦΛΕΒΑΡΗΣ 1966