Καί τού Χρόνου μέ Υγεία

Ακολουθώντας φιλική μας οικογένεια πρό ημερών βρεθήκαμε Κυριακή πρωί νά παρακολουθούμε μαζί τους τή Θεία Λειτουργία όσο ποιό λιτά γίνεται.,στό γραφικό καί ταπεινό εκκλησάκι τ'ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ σέ κοντινό μας χωριουδάκι πού απέχει περί τά 15 χιλ/τρα απ τή πόλη μας.Καί γιά νά είμαι ειλικρινής ήτανε καί η πρώτη φορά στή ζωή μου πού επισκεπτομουνα αυτό τό απόμερο καί μισοεγκαταλειμένο χωριό πού εκτός από εκκλησάκι καί σχολειό ΔΕΝ έχει Καφενείο ούτε μπακάλικο γιά τούς λιγοστούς μόνιμους κάτοικους σέ περίπου 25 σπίτια κλεισμένους.Διαθέτει όμως Φύση φοβερή,απόλυτη ηρεμία,αμόλυντο περιβάλλον καί σπάνια ομορφιά στή πλαγιά τού βουνού.Χωρίς ιδιαίτερη κυκλοφορία αυτ/των κ.λ.π.οχημάτων,λόγω τού ότι ό δρόμος πού τό συνδέει μέ τήν Εθνική οδό τερματίζει στό κέντρο του χωριού καί συνεπώς δέν υπάρχουν διερχόμενα οχήματα παντός τύπου νά ρυπαίνουν τό περιβάλλον του.
Στό ισόγειο λοιπόν εκκλησάκι πού βρίσκεται καταμεσίς τού χωριού μέ τόν απέραντο προαύλιο καταπράσινο χώρο(δίπλα στό κοιμητήριο ),μπήκα όπως προανέφερα γιά νά εκκλησιασθώ.Αυτό πού αντίκρυσα στόν εσωτερικό του χώρο,δέν μπορώ εύκολα μέ λόγια νά τό περιγράψω.Κατ'αρχήν μού θύμησε τά παιδικά μου χρόνια,όταν στίς διακοπές τών μαθημάτων λόγω τών γιορτών επισκεπτόμουνα τό χωριό τού Παππού (από Μητέρα)στό οποίο χωριό ήτανε δεξής ψάλτης της εκκλησίας του ό συγχωρεμένος λατρεφτός μου Παππούς καί όχι πού θέλω νά τό παινευτώ ή θεία λειτουργία σέ καθήλωνε μέ τήν απόλυτη σχεδόν αρμονία Ψάλτη καί Παππά (Βυζαντινού ρυθμού)Οντως ήτανε μιά ηχητική απόλαυση,χωρίς μεγάφωνα κ.λ.π.τεχνικά μέσα πού λόγω εποχής δέν υπήρχανε.
Αυτά λοιπόν ήρθανε στό νού μου μόλις βρέθηκα μέσα στό εκκλησάκι τ'ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ καί άρχησα νά τραγουδάω σιωπηλά τό παρακάτω ποιηματάκι πού
ξαφνικά έφτασε στά χείλη μου "Είς τό Βουνό ψηλά εκεί
Ειν'εκκλησιά ερημική
Τό Σήμαντρό της δέ χτυπά
Δέν έχει ψάλτη ,ουδέ παππά."
Πρόσεξα δέ εκτός τών άλλων ότι δέν διαθέτει ούτε πρόναο ,ούτε καί γυναικονίτη,χωράει στριμωχτά καμμιά πενηνταριά άτομα.Εχει μόνο δεξιό ψάλτη,παραδόξως θερμάστρα πετρελαίου,ή οποία γιά οικονομικούς φαντάζομαι λόγους δέν λειτουργούσε.Καμμιά απολύτως πολυτέλεια ,χωρίς μεγάφωνα καί λοιπές εγκαταστάσεις ενισχυτικές τού ήχου ,εν έτει 2009!!!
Κυριολεκτικά πάντως,απολαύσαμε μιά παραδοσιακή καθ όλα λειτουργία ,ακούγωντας καθάρά ΟΛΑ τά λόγια τόσο τού παππά όσο καί τού ψάλτη καί συμμετέχοντας ενεργά στά δρώμενα "γεμίσαμε τίς μπαταρίες μας"χαλαρώσαμε,ηρεμήσαμε καί ξεχάσαμε γιά λίγο τυχόν προβλήματά μας!!!
'Ετσι λοιπόν Σήμερα τού Ευαγγελισμού θεωρήσαμε σκόπιμο μέ τή Κυρία Χαρά(Ασπασία τό βαφτιστικό όνομά της)συμβία μου ,νά παρακολουθήσουμε τή λειτουργία της ημέρας γιά τούς ίδιους ακριβώς λόγους καί χωρίς ιδιαίτερη μέριμνα επειδή ΔΕΝ είμεθα καί από τά τακτικώς εκκλησιαζόμενα άτομα,αφ ενός καί ΔΕΝ έχουμε νά καμαρώσουμε κάποιο παιδί ή εγγόνη μας στή παρέλαση τής επετείου (τά παιδιά μας μεγάλα ,τό εγγόνι μικρό γιά παρέλαση)Καί μέ τό σλόγκαν 'Η Φτώχεια Θέλει Καλοπέραση!"Τό κάναμε εκδρομή στήν ΩΡΑΙΑ Ανοιξιάτική ΦΥΣΗ μέ απώτερο σκοπό μέ τό πέρας τής λειτουργίας νά βρεθούμε σέ κάποιο παραθαλάσσιο Ταβερνάκι,γιά τόν πατροπαράδοτο Μπακαλιάρο λόγω ημέρας,μέ μόνη τή διαφορά πού αυτός ΔΕΝ θά συνοδευτεί μέ αλκοόλ λόγω κάποιας "καταραμένης"Αντιβίωσης πού παίρνω εδώ καί μέρες τώρα!
Δέ πειράζει όμως,τί νά γίνει?Καί τό Νερό πολλές φορές είναι τό Καλύτερο ποτό,κυρίως όταν πρέπει(Ανάγκα καί Θεοί Πείθονται)!
Ηρεμοί,χαλαροί καί εκστασιασμένοι φτάσαμε στό παραλιακό Ταβερνάκι σέ παραπλήσιο χωριουδάκι καί "απολαύσαμε"τά παραδοσιακά λόγω ημέρας εδέσματα....ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!

Χ.Σ.ΖΗΣΑΚΗΣ
ΜΑΡΤΗΣ 2009